Ongelooflijk dat ik hier al een week ben! De tijd gaat hier heel snel, en de dagen lopen over in elkaar! Dus super chill dat ik een traveljournal bij hou. Dan onthoud ik zelf ook tenminste een beetje van wat ik allemaal doe op een dag.

Vandaag start de dag minder koud voor mijn gevoel, ik denk dat ik gewend ben geraakt aan de kou s’nachts. Handig voor een koukleum zoals ik! Heb ik Nederland ook nog wat aan.

Vandaag heb ik de hele dag aan de hyena kooien gewerkt. Ik wil ze zo graag vandaag afkrijgen. De dieren hebben al te lang in te kleine kooien gezeten. De dag begon met schaduw plekken creëren voor de hyena’s. Dus matten hechten aan de ijzerdraad hekken. Het is een precisie werkje, maar het is wel leuk om te doen. Super leuk om de vooruitgang te zien, en supergaaf dat we zelf zo’n kooi gaan bouwen! Daarbovenop word je ook nog lekker bruin omdat je werkt in de brandende zon. Tijdens andere taken werk je meestal in de schaduw.

Tijdens teatime heb ik iedereen mijn prachtige klunzige kant laten zien. Ik heb een ontzettend grote en zware ketel vol met kotend water laten vallen op de grond. Waarbij Savanne en Lynn een beetje verbrand werden… Oepsie. Dit gaat me volgen de komende twee weken.

Omdat het vandaag zondag is, hebben we geen animal time omdat we normaal gesproken na lunch vrij zijn. Maar aangezien we bijna klaar zijn met de hokken voor de hyena’s ben ik met een stel meiden de hele middag in de weer geweest met zand en schoffels om de kooien af te krijgen. Helaas waren we niet met genoeg om alles af te ronden, maar we zijn echt bijna klaar. Hopelijk kunnen de hyena’s morgen of overmorgen in hun nieuwe kooien. Het was smiddags wel even doorbijten in de hete zon om al het zand van het veld in de kooien te sjouwen. Echt mannenwerk. Maar aangezien er maar 3 mannelijke vrijwilligers zijn, waarvan 2 in Hwange… Werd mannenwerk vandaag vrouwenwerk. Niet erg maar morgen piep ik wel anders denk ik.

Later in de middag kwamen er nieuwe vrijwilligers bij, 4 Nederlanders (JAAAAA) en 1 Britse. Allemaal dames, natuurlijk… Het was zo apart om eindelijk weer normaal Nederlands te kunnen praten. Het voelde heel onnatuurlijk. Terwijl ik deze blog schrijf moet ik me ook echt ontzettend concentreren op grammatica en woordkeuze etc.

Met de newby’s zijn we naar de zonsondergang wezen kijken in het gamepark naast chipangali. Dit gamepark bevat geen agressieve dieren die je iets aan zouden kunnen doen dus we konden er gewoon doorheen lopen zonder enige begeleiding. Het was heel gaaf want het is toch een klein stukje ‘wild’ Afrika naast de deur in principe. We hebben een paar dyckers (kleine antilopen) en een zebra gezien en de zonsondergang was fantastisch mooi. Beeldmateriaal volgt allemaal nog aangezien het me te veel wifi gaat kosten. Als ik aankomend weekend naar VicFalls ga heb ik onbeperkt wifi voor 3 Dollars per dag. Feeeest!

S’Avonds het gewoonlijke kampvuur door niemand minder dan onze Ryan. En de Israëlische versie van het spel Weerwolven wat later de originele versie werd doordat een nieuwe Nederlandse (Marjolein) het kaartspel had meegebracht. Heel gezellig om elke avond met een beetje hetzelfde clubje samen rond het vuur te zitten. Het creëert toch een soort van band, en de groep vrijwilligers die we nu hebben is ontzettend gezellig. Helaas gaan er 4 morgen weg, waarvan 1 goeie vriendin. Ik ga haar missen.